قرمز نماد قدرت
در شرق ، رنگ قرمز يادآور آتش و از طرفي نشان دهنده‌ي تولد دوباره مي‌باشد.
ققنوس پرنده‌ي سرخ جنوب ، نماد رنگ قرمز است. گفته مي‌شود ققنوس خود را روي توده‌اي از هيزم آتش زد ، سپس با شكوه و عظمت از آتش برخاست. 
در زبان آلماني ، كلمه‌ي قرمز با واژه‌هاي زندگي و خون هم ريشه است. ، چاپ بنر
رنگ قرمز در كيمياگري نشانه‌ي قدرت مردانه و نشانه‌اي از سرخي خورشيد است. 
تا مدت‌ها قبل رنگ قرمز در كنار رنگ سياه ، قدرت جادوگران را نشان مي‌داد.
هم چنين رنگ قرمز از نظر نمادين ، مانند خوني است كه به هنگام فتح و پيروزي ريخته مي‌شود. 
از زمان زندگي قبيله‌اي تا قرون وسطي وقتي كسي به جنگ يا شكار مي‌رفت ، با رنگ قرمز نقاشي‌هايي روي بدن خود مي‌كشيد تا اين رنگ قدرت جسماني او را زياد كند و از او در برابر مرگ و زخمي شدن محافظت نمايد. در واقع انسان با به كار بردن اين رنگ ف هم به دنبال خطر مي‌رود و هم مي‌خواهد خود را از آن حفظ كند. 
پزشكان قديمي براي بيرون آوردن انرژي منفي و شوم از خانه از رنگ قرمز استفاده مي‌كردند. گبوميان استراليايي ، رنگ قرمز را نشانه‌ي باروري مي‌‌دانستند و سنگ‌‌هايي به رنگ قرمز در مزارع خود پنهان مي‌كردند تا تخم‌هايي كه در زمين كاشته‌اند ، بارور شوند و جوانه بزنند. 
در شرق تا قبل از سال 1940 ، قرمز را رنگ خوش شانسي و خوش بختي مي‌دانستند. 
در روسيه سال‌‌ها قبل از اين كه قرمز نشانه‌ي انقلاب باشد ، نشانه‌ي غرور ملي بود. 
اواسط تابستان ، نماد رنگ قرمز است ، به اين علت كه حرارت خورشيد به بالاترين سطخ خود مي‌رسد. 
در چين ، قرمز نشانه‌ي خوش اقبالي است و نو عروسان لباس قرمز مي‌‌پوشند. هم چنين در مراسم جشن فرزند تازه متولد شده ، از تخم مرغ قرمز استفاده مي‌كنند. 
در مذاهب يهوديت و مسيحيت ، رنگ قرمز يادآور گناه به ويژه گناهان شهواني بوده است. پيامبر مسيحيان يوشع در كتاب مقدس از " گناهاني كه مانند خون قرمزند " ياد كرده است. 
آبي نماد اعتماد 
در برخي افسانه‌‌ها ، آبي نشانه‌ي پدر آسمان است و نشان دهنده‌ي حكمت ، رهبري و پادشاهي مي‌‌باشد. 
در نقاشي‌‌هاي كليساها ، رنگ آبي نشان دهنده‌ي احساسات عميق ، شكوفايي اعتقاد و تواضع در برابر خداوند و در اسلام و مسيحيت ، يادآور پاكي و ايمان است. 
رنگ آبي ، معنايي الهي و آسماني دارد و در ميان شرقي‌‌ها و غربي‌‌ها نشانه‌اي از تقدس است. به همين دليل در كاشي‌كاري‌‌هاي مساجد ، حسينيه‌‌ها و مكان‌‌هاي مقدس از رنگ‌‌هاي آبي استفاده مي‌كنند. چون اين رنگ كمك مي‌كند انسان به ملكوت بينديشد. 
مسيحيان ، پيراهن حضرت مريم را كه داراي تمام فضايل اخلاقي است ، به رنگ آسماني نقاشي مي‌كردند كه نشان دهنده‌ي حفظ جان و جاودانگي او است. 
در قرن پانزدهم از اصطلاح " جوراب آبي " براي مسخره كردن زناني كه تحصيلات دانشگاهي داشتند ، استفاده مي‌شد ، زيرا به نظر مردم آن زمان آن‌ها زنانگي خود را نا ديده گرفته بودند تا درس بخوانند. 
در چين قديم قدرت‌هاي اصلي را با اژدها نشان مي‌دادند مثلا ؛ اژدهايي كه به رنگ آبي ارغواني بود به عنوان پادشاه بهشت معرفي مي‌شد از طرفي اين اژدها نماد چوب نيز محسوب مي‌شد. 
مردم سلتيك در شمال غربي اروپا ، آبي را رنگ خلاقيت و رنگ مقدس شاعران مي‌دانستند. شاعراني كه حماسه‌ي قهرماني‌هاي گذشتگان را از حفظ مي‌خواندند. 
اقوام مايا در آمريكاي جنوبي ، براي رنگ آبي ارزش روحاني كمتري قائل بودند و از آن براي نشان دادن مردگان دشمن شكست خورده استفاده مي‌كردند. 
در هنر باستاني شرق ، رنگ آبي روشن يادآور زندگي ، سپيده‌دم ، فصل بهار ، شكوفه‌ها و حاصل‌‌خيزي است. 
آبي بسيار تيره نشانه‌ي سرماي سوزناك و يخ‌‌هاي خطرناك است و هم چنين آن را نشان دهنده‌ي پايان زندگي هم مي‌دانند. 
زرد نماد تفكر مثبت 
رنگ زرد را نشانه‌ي ذهن و تفكر برتر مي‌دانند. 
هم چنين اين رنگ ، روشني و گرما ، فضيلت جويي ، عروج انبياء ، شادماني و سر خوشي را به ما نشان مي‌دهد. 
در زمان قديم ، رنگ زرد نشانه‌ي روح ،آزادي و استقلال بود و اله‌ي عطارد ، مثل فرشتگان مقرب درگاه خداوند به صورت رنگ زرد ظاهر مي‌شد. 
در كشور ژاپن رنگ زرد نشانه‌ي وقار و نجابت است. جنگجگويان باستان اين كشور در دوران خود ، گل‌هاي زرد داوودي را به نشانه‌ي پيمان شجاعت ، به خود آويزان مي‌كردند. 
در بين پيشگويان قديم ، رنگ زرد توصيفي از شير و خورشيد بود. آن‌ها زرد بودن شير را تنها عاملي مي‌دانستند كه او را در بين حيوانات به عنوان سلطان جنگل مطرح كرده است. 
مردم قرون وسطي معتقد بودند كه سنگ‌هاي زرد ، بيماري را از جسم او به درون خود جذب مي‌كند. 
در يونان باستان ، رنگ زرد نشان دهنده‌ي حالات زنانه بود و پوشيدن لباس زرد را براي مردا غير قابل قبول مي‌دانستند ، آن‌ها الهه‌ها و دوشيزگان را با پيراهن زرد زعفراني نقاشي مي‌كردند. 
در چين باستان براي نشان دادن امپراطور به عنوان قدرت برتر از رنگ زرد استفاده مي‌كردند. در آن زمان ، تنها امپراطور حق داشت لباس زرد بپوشد و اگر كسي جرات مي‌كرد لباس زرد بپوشد بايد انتظار مرگ سختي را مي‌كشيد. 
رنگ زرد نشانه‌ي بيماري نيز بوده است. زماني كه يك كشتي دچار طاعون مي‌شد ، پرچم زردي را بالا مي‌بردند كه نشان مي‌داد كشتي در قرنطينه است. 
از ويژگي‌‌هاي منفي رنگ زرد اين است كه اين رنگ نشان دهنده‌ي خيانت ، بي ايماني ، نا اميدي ، ترس و حرص است. 
در قرن دهم در فراسنه به آدم‌هاي ترسو و نامرد لقب زرد مي‌دادند ، در دوره‌ي انقلاب كبير ، درهاي خانه‌هاي مردمي را كه تصور مي‌شد به دولت جديد خيانت كرده‌اند با رنگ زرد رنگ آميزي مي‌كردند. ، چاپ فوری 
در قديم رنگ زرد براي نشان دادن كساني بود كه عليه كليساي كاتوليك حرف مي‌زدند و به كفرگوياني كه محكوم مي‌شدند در هيزم سوزانده شوند ، لباس زرد مي‌پوشاندند. 
هم چنين در قرون وسطي ، يهوديان را مجبور مي‌كردند كه لباس زرد بپوشند. ناري‌هاي آلمان نيز يهوديان را مجبور مي‌كردند كه به لباس خود ستاره‌ي زرد بدوزند. 
در قرن حاضر رنگ زرد نشانه‌ي ملي گرايي و وطن دوستي است. آمريكايي‌‌ها براي حمايت از سربازان جنگجو به رختان رمان‌هاي زرد مي‌‌بندند. 
نارنجي نماد شكوه و عظمت 
رنگ نارنجي ، رنگ غروب آفتاب است و شكوه و عظمت بيابان هاي كوير را نشان مي‌دهد. 
در آداب و رسوم مصر و يهوديان باستان ، نارنجي نشان دهنده‌ي شكوه و جلال بود. در برخي موارد رنگ نارنجي نشانه‌ي آتش نيز هست. 
در مصر رنگ نارنجي نشانه‌ي الهه‌اي به نام سمكت است كه سرش ، سر شير است و ختر شجاع پادشاه خورشيد مي‌باشد.
در زمان قديم براي نشان دادن قدرت و موفقيت از رنگ نارنجي در پرچم‌ها و تاج‌‌هاي پادشاهان استفاده مي‌شد. 
ميوه‌هاي نارنجي رنگ ، معناي خاص خود را دارند ؛ مثلا هلو نشانه‌ي طول عمر و جاودانگي است و پرتقال نشانه‌ي نيروي زندگي و قدرت خورشيد مي‌‌باشد. 
سبز نماد آرامش 
رنگ سبز به معناي آزادي و رهايي و نشانه‌ي زندگي است و حس آباداني را تداعي مي‌كند. 
رنگ سبز به خاطر آرام بخش بودنش به عنوان رنگ ايمني و سلامت در جهان معرفي شده است. براي نشان دادن علائم فيزيكي بي خطر از اين رنگ استفاده مي‌شود. 
در قرون وسطي رنگ سبز نشانه‌ي زندگي جديد و رشد بود ، به همين دليل رنگ سبز را براي لباس نو عروسان انتخاب مي‌كردند. 
در اروپاي غربي اعتقاد بر اين بود كه رنگ سبز ، رنگ مورد علاقه‌ي قدرت‌هاي بزرگ است و اين قدرت‌ها مي‌‌توانند كسي را كه لباس سبز پوشيده ، به بد شانسي ابدي محكوم كنند. 
اين خرافات تا حدي ادامه پيدا كرده است كه امروزه بسياري از افراد با ماشين‌‌هاي سبز رانندگي نمي‌كنند و اعتقاد دارند كه احتمال تصادفات با اين اتومبيل‌ها بيشتر است. 
رنگ سبز در چين نشانه‌‌ي ثروت است و در برخي اوقات يادآور باران شديدي است كه زمين را بارور مي‌كند. 
در گذشته رنگ سبز يادآور زهر بود و به همين دليل هيچ گاه داروها را به رنگ سبز نمي‌ساختند. 
در اسلام ، رنگ سبز نشانه‌ي ايمان و عقيده در دين ، توكل به خدا ، بقا و جاودانگي است و هم چنين نشانه‌‌ي روز قيامت است. 
ارغواني نماد اشرافيت 
هزارن سال است كه رنگ ارغواني  قدرت مادي و دنيوي مخصوصا قدرت پادشاهنان مطرح شده سات. 
در زمان قديم رنگ ارغواني بسيار سخت تهيه مي‌شد ، به همين دليل تنها ثروتمندان لباس ارغواني مي‌پوشيدند. 
از طرف ديگر به دنيا آمدن در چنين خانواده‌اي كنايه از به دنيا آمدن در خانواده‌اي مهم و سلطنتي بود. 
در روم باستان كساني كه از نظر خانوادگي و مقام اجتماعي افراد مهمي نبودند ، نبايد لباس ارغواني مي‌پوشيدند ؛ چون اين كار توهين بزرگي محسوب مي‌شد و آن‌ها را به اعدام محكوم مي‌كردند. 
رنگ‌هاي بنفش و ارغواني نشانه‌ي ثروت ، نجيب زادگي ، زياده‌روي ، ول‌خرجي ، هرج و مرج ، مرگ ، ستايش و عظمت هستند. 
بنفش مايل به آبي ، يادآور تنهايي است و بنفش مايل به قرمز نشانه‌ي عشق خدايي و روحانيت است. 
رنگ ارغواني جنبه‌ي روحاني نيز دارد و از آن براي لباس كشيش‌‌ها و حاشيه شال نمازگزاران استفاده مي‌شود. 
امروزه در بسياري از كشورها در مراسم عزاداري به جاي رنگ مشكي از رنگ بنفش تيره استفاده مي‌كنند و اين رنگ به عنوان رنگ رسمي عزاداري شناخته شده سات. 
قهوه‌اي نماد سادگي 
در گذشته رنگ‌هاي روشن مخصوص نجيب زادگان و اشراف و ثروتمندان بود و در مقابل دهقانان و افراد طبقه‌ي پايين جامعه از رنگ قهوه‌اي استفاده مي‌كردند. 
در سال 1980 لباس افسران را از آبي سير ، سياه و خاكستري ، به رنگ قهوه‌اي تغيير دادند تا افسران مهربان‌‌‌تر به نظر برسند و آمار آدم كشي كاهش يابد. 
هم چنين در انگلستان در اصطلاح عاميانه براي افراد بي شور و شوق و خسته از زندگي ، از كلمه‌ي قهوه‌اي استفاده مي‌كنند. 
خاكستري نماد ابهام 
از اين رنگ براي نشان دادن جنبه‌ي ماورايي زندگي استفاده مي‌كنند. 
به داستان هايي كه درباره‌ي ارواح و كساني كه از دنياي ديگر به ديدن انسان مي‌آيند ، خاكستري مي گويند.
خاكستري نشانه‌ي ابهام و رنگ ابر و مه است و گاه آن چه را كه نمايان است پنهان مي‌كند. 
در اسطوره‌هاي  يهوديان باستان ، رنگ خاكستري نشانه‌ي حكمت عميق است. 
رنگ خاكستري در كليساهاي قرون وسطي ، نشانه‌ي  تواضع و پشماني از گناه بود و راه‌بان بيش از ديگران از آن استفاده مي‌كردند. 
در جنگ جهاني دوم براي توصيف زير پا گذاشتن قوانين جيره‌بندي از اصطلاح « بازار خاكستري » استفاده مي‌شد. 
رنگ خاكستري ، نشانه‌ي كمال و دانايي است و معمولا افراد با موي خاكستري آگاه و با تجربه به نظر مي‌‌رسند.
رنگ خاكستري متاليك ، نشانه‌ي قدرت و ثروت است و جعبه‌ي كادوهاي خاكستري متاليك اغلب از يك كادوي گران قيمت خبر مي‌دهند. 
سفيد نماد پاكي 
در گذشته لباس سفيد نشانة‌ي ثروت بود و اگر كسي لباس سفيد مي‌پوشيد ، مردم فكر مي‌كردند خدمتكاري دارد تا آن را برايش تميز نگه دارد. 
هم چنين مردم فكر مي‌كردند كساني كه لباس سفيد مي‌پوشند ا مقام اجتماعي بالايي برخوردارند ؛  زيرا در آن رنگ سفير نشانه‌ي حقيقت و پاكي است و در تمام كشورها تكان دادن پرچم سفيد نشانه‌ي فرياد صلح است. 
در يونان باستان براي رفتن به رختخواب لباس سفيد مي‌پوشيدند تا خواب‌هاي خوب ببينند. 
در هند ، چين و ژاپن رنگ سفيد مرگ و عزا را به خاطر مي‌آورد و اين به دليل همراهي رنگ سفيد با بهشت و فرشتگان است. 
سياه نماد مرگ 
رنگ سياه نشانه‌ي غم و اندوه ، ترس ، رازداري و مبهم بودن است. 
در اكثر جوامع غربي رنگ سياه يادآور مرگ ، عزا و خاك سپاري است. 
رنگ سياه با تاريكي و ترس از ناشناخته‌ها ارتباط دارد و نيروهاي مافوق طبيعي يا جادويي را به خاطر مي‌آورد. 
در دنياي مد ، رنگ سياه نشانه‌ي شيك پوشي ، جذابيت و زيبايي است. 
در بريتانيا به عضوي از خانواده كه باعث ننگ و رسوايي خانواده مي‌شد " گوسفند سياه خانواده " مي‌نامند. 
در فرهنگ‌هاي غربي رنگ سياه اغلب نشانه‌ي قدرت بسيار زياد و پر رمز و راز بودن است. 
در فارسي وقتي مي‌گوييم كسي " سياه دل " است ، يعني انساني بد بين و بد دل است. 

چاپ  ، بسته بندی